Droga tancerza - Bernhard Wosien

Droga tancerza - Bernhard Wosien

Opis:

Taniec jest wyplywajaca z tchnienia ruchu, najbardziej bezposrednia mowa ciala. Dzieki temu jest on tak indywidualny jak osoba, ktora go wykonuje. Poprzez ruch w tancu uwalniamy zla energie, usuwamy napiecia i relaksujemy sie. A to pomaga nam osiagnac rownowage, uskrzydla fantazje, odpreza i rozluznia. Moze stac sie rowniez inspiracja do odkrywania siebie.
Jak kazda sztuka, tak i taniec jest pewna forma medytacji, ale tylko wtedy, kiedy tancerz naprawde w nim uczestniczy, zapominajac o swiecie zewnetrznym. "Droga tancerza" to jedna z niewielu ksiazek poruszajaca temat tanca jako formy medytacji - jako drogi do calosci.

Fragment:

3. Teoria pozycyjna jako medytacja krzyza

Mozna wiec zademonstrowac kilka podstawowych tendencji klasycznej szkoly baletowej wyjasniajacych charakterystyczne rysy wizerunku czlowieka, ktory trzeba tu uformowac. Zasady i przepisy klasycznej szkoly baletowej opieraja sie na dokladnej znajomosci struktury ciala i wlasciwej mu mechaniki, znajomosci czlowieka jako istoty cielesnej. Zarysy ruchu ustalone sa az do najdrobniejszych detali zgodnie z prawem harmoniczno-estetycznym, prawem, ktore tkwi w kazdym czlowieku, jako wewnetrzna istota jego zewnetrznej powloki.
Na poczatku tej szkoly ruchu jest teoria pozycyjna, przede wszystkim szkolenie postawy wyprostowanej. Czlowiek jest wydluzona kolumna, stojaca pionowo, zgodnie z osia wzrostu i swiadomosci. Dlatego tez abecadlo cwiczen klasycznych wymaga, nawet przy najmocniejszym zaangazowaniu czlonkow ciala, trzymania sie linii prostopadlej. O ile czlowiek wyrasta i z czasem w sensie linii prostopadlej staje sie wiekszy, uchodzi ona za os czasu.
Jako drugi cel teorii pozycyjnej przyjete zostalo wyksztalcenie kierunku na zewnatrz, postawy otwartej, a wiec zdecydowanego ustawienia w sensie linii poziomej jako tej osi, ktora wytwarza zwiazek czlowieka ze swiatem zewnetrznym i otoczeniem. Jest to os, ktora porusza sie od Ja do Ty lub zgola do innosci. Opiera sie ona na przestrzeni. Struktura klasycznej szkoly tanca bazuje na tych dwoch wspolrzednych (rys., s. 81).

Genialni mistrzowie tanca przyczyniajac sie w ciagu stuleci do dziela nauki baletu klasycznego, dokonywali zawsze roznorodnych wariacji wyksztalcenia mechaniki ciala na podstawie struktury tychze krzyzujacych sie osi. Ustanowienie fizycznego punktu ciezkosci podlega cwiczeniom przy uzyciu srodka pomocniczego - drazka baletowego, ktory zamocowany jest na wysokosci bioder.
Teoria pozycyjna, ktora ma polozyc fundamenty statyczne umocowuje cialo w nastepujacych siedmiu kierunkach: srodek, gora, dol, przod, tyl, prawo i lewo. Ze wzgledu na to ustawienie ciala przy klasycznym cwiczeniu schemat ruchowy czlonkow ciala jest takze surowo uregulowany, rzeczowo wywazony i zharmonizowany wedlug praw rownowagi.
Metodyka klasycznej szkoly dokonuje analizy tanca jako wyrazu najwyzszego poruszenia w dwoch ekstremalnych stanach: ciszy i ruchu. Twierdzenie klasycznej szkoly wspomina, ze ruch jest doswiadczalny dopiero w ciszy. Znaczy to, ze ruch staje sie wypowiedzia wtedy, gdy odzwierciedla on wewnetrzna cisze. Dlatego tez w rzedzie dyscyplin, ktorym uczen musi sie podporzadkowac, teoria pozycyjna plasuje sie na pierwszym miejscu. Jest ona nauka o statycznym porzadku, nauka pozycji ciala i czlonkow ciala w stanie ciszy, ktora jest tutaj, oceniajac w sposob taneczny, jednoczesnie zawieszonym ruchem.
Poznajac te powiazania mozemy sami zdefiniowac klasyczny krok taneczny mowiac, ze krok jest doswiadczalny jako ruch dopiero, gdy ten ruch, a nie i zaden inny, jest wymagany przez jego granice.
Wspolnotowosc i wzajemnosc ludzkiego spotkania w tancu pojawia sie w parabolicznej formie gry. Samej pojedynczej jednostce narzucona zostaje w trakcie zajmowania sie ta gra prawdziwa konfrontacja z samym soba; ze soba i swoim cialem, w szczegolnosci ze swoimi dwoma nogami.
Jak i pierwotnie - oryginalnie i zawsze calkiem osobiscie - tak i tutaj biegnie droga do zrozumienia samego siebie! Znaczy to tutaj tyle: porozumienie z wlasnymi nogami.
To zrozumienie uwarunkowane znaczeniem slowa, ze odkrywamy w sobie ponownie kompas, pion i poziom, to najstarsze instrumentarium, i tym samym wnosimy do gry nasza rownowage i ciagle od nowa ja wyprobowujemy.
W prostym zarysie (dzial IV) zgromadzona jest pelnia symboliki, poczawszy od najstarszego znaku uzdrawiajacego czlowieka, krzyza, krzyza diagonalnego lub krzyza sw. Andrzeja i znakow Zodiaku, ktore wskazuja na cztery elementy, krotko mowiac, na wspolna praprzestrzen stworzenia jako templum.
Figura przedstawia regularny osmiokat. W osmiokacie tym ukazany jest prostokat, ktory sklada sie z przedluzonego ku dolowi kwadratu. W kwadrat wpisany jest dalej krzyz, ktory dzieli go na cztery duze pola. Krzyz konczy sie wraz ze swoimi osiami przy granicach osmiokata. Dalej wpisany jest krzyz diagonalny, ktorego konce wystaja ponad obramowanie osmiokata.
Cztery znaki astrologiczne dla gwiazdozbiorow Lwa, Byka, Wodnika i Skorpiona wskazuja, ze krzyz diagonalny wyrasta az poza kosmiczny wymiar. Te cztery gwiazdozbiory wskazuja jednoczesnie na cztery elementy: Ogien (Lew), Ziemie (Byk), Powietrze (Wodnik), Wode (Skorpion).
Trzy z pozycji stop jako symbole podstawowe, ktore ukazuja, wedlug przekazywanej drogi ksztalcenia, wtajemniczenie ucznia w stopnie rozwoju od ucznia poprzez czeladnika do mistrza, sa wpisane w prostokat. Profesjonalni tancerze znaja piec pozycji stop, jednakze czwarta pozycja jest wariacja drugiej, a piata wariacja trzeciej, dlatego tez mowi sie tutaj tylko o trzech podstawowych pozycjach stop.
Tancerze zachowali jeszcze stare okreslenia tradycyjnego rzemiosla, stopniowy rozwoj od ucznia poprzez czeladnika az do mistrza. To samo dotyczy dzisiaj takze muzykow. Tancerze i muzycy maja takze osmioramienna gwiazde, wzglednie uporzadkowanie osemki wedlug stopni w skali, za miare, droge i symbol.
To stare uporzadkowanie wedlug stopni, poruszone przez kosmiczna prawidlowosc, apeluje do naszej religijnej swiadomosci.
Wyzsza szkola tanca klasycznego nie jest dlatego tez szkola w dzisiejszym znaczeniu tego slowa, lecz niesionym przez czasy pedagogicznym wtajemniczeniem antycznego gimnazjonu. To wtajemniczenie przyjmuje za swoj symbol podstawowy czlowieka jako wizerunek krzyza i nadaje mu w koncu szlif, wskutek ktorego ukryty w nim kamien szlachetny doprowadzony zostaje do polysku.
Gimnazjon starozytnych Grekow byl centralnym miejscem ksztalcenia, ktore moglo wowczas wychodzic z zalozenia, ze uczniowie byli poboznymi wiernymi. Musieli postrzegac sie najpierw jako wizerunek Boga bez uwarunkowanego czasem lub moda kostiumu, nie ubrani, wiecej jeszcze: odarci ze skory, miesni i sciegien, zgola jako rusztowanie, jako szkielet i istota cielesna - czlowiek.
Uczniowie oczekiwali, ze sprobuja doswiadczyc poglebienia ich wiary poprzez „Poznaj Siebie Samego”.
Bog Hermes wraz ze swoja rozdzka jako symbolem zmiany, byl pasterzem dusz i drogowskazem w labiryncie zycia.
Kosciol w dzisiejszym znaczeniu jeszcze nie istnial. Nauczyciele byli kaplanami lub kaplankami, teologia i filozofia nie istnialy jeszcze oddzielnie lecz stanowily wspolna dziedzine.
Przede wszystkim byl jednak gimnazjon miejscem muzycznego wtajemniczenia. Szkolenie ciala jako wlasciwe szkolenie ducha nastepowalo ku czci najwyzszego Boga, ktoremu poswiecone byly takze wszelkie cwiczenia muzyczne lub naukowe studia.

Spis tresci:

PRZEDMOWA	9
PROLOG	11
MOJA DROGA ZYCIOWA JAKO TANCERZA	15
I. Pomiedzy Bogiem i swiatem - taniec	26
II. Symbole tancerza	32
1. Niepodzielny moment - Kairos	32
2. Hermes-Merkury	34
3. Wezowa spirala	36
4. Krok	39
5. Kolo i krzyz	41
6. Gwiazda piecioramienna	45
III. OD TANCA DWORSKIEGO DO NOWOCZESNEGO	49
1. Menuet i walc	49
2. Marsz	55
3. Nowe tance	58
4. Taniec w pedagogice i terapii	63
IV. WYZSZA SZKOLA TANCA KLASYCZNEGO	66
1. O historii	66
2. Szkolenie	71
3. Teoria pozycyjna jako medytacja krzyza	80
4. Symbol krzyza w rozumieniu tancerza	85
V. Korowod kolowy	93
1. Folklor taneczny	93
2. Medytacja tanca	107
3. Rozwazania o korowodach tanecznych derwiszow Mevlevi	111
TANCE SPOTKANIA I ZACHWYTU	117
VI. TANIEC A SZTUKA	125
1. Akt tworczy i artystyczna dysputa	125
2. Tancerz i kryzys kultury	133
3. Jak powstaje choreografia	136
4. Od ekspresjonizmu do malarstwa abstrakcyjnego	141
5. Trullo - dom jako swiatynia	144
O osobie autora	151

Liczba stron: 160

Kup Droga tancerza - Bernhard Wosien w CzaryMary.pl